خدایا چندیست نیازمند"سفری"هستم"تا خودم".

حس میکنم خیلی دور از خودم شدم وگذر هرلحظه

این فاصله را بیشتر میکند.گاه می اندیشم که باید

سفرکنم اما مهم اینجاست که اینجا هم با من هستی

شکرت خدا که درهمه حال واحوالم یاروهمراه من هستی،

گرنه چون ره گمکرده ی میان کویر سوزان،گم گم و دورترو

دورترمیشدم.شکرت خداجان

                            18فروردین1393      "قلمدون"